«ՀԱՅՐԵՆԻՔ» ՄԻՈՒԹՅՈՒՆ
Անքլերենով “FRIENDS OF ARMENIA”
(գրանցված է Հայաստանում «Հայաստանի Բարեկամներ» անվան տակ)
Ո՞Վ ԵՆՔ ՄԵՆՔ
Մենք մի խումբ հայրենիքին նվիրված ամերիկահայեր ենք, ովքեր եկել են աշխարհի տարբեր երկիրներից: Որեւէ կրոնական կամ քաղաքական պատկանելություն չունենք, և գաղափարախոսություն չենք հետապնդում: Մեր միակ նպատակն է օգնել Հայաստանի և Արցախի ժողովրդին: Բոլոր նվիրատուները անդամ են: Ակտիվ անդամները կոչվում են «Գործադիր Մարմին»:
ԳՈՐԾԱԴԻՐ ՄԱՐՄՆԻ ԱՆԴԱՄՆԵՐ (2019 թ.)
Յակոբ Բաշմակյան, Լեւոն Թորոս, Բարունակ Չելիքյան, Յակոբ Ալիքսանյան, Երվանդ Տոնիկյան, Շուշան Վարդանյան, Հրաչ Տէր Ստեփանյան, Կառլէն Գորյան, Օլկա Կիրակոսյան, Հայրո Քէոսէյան, Օսէփ Արտըչ, Սեփոն Ստեփանյան, Սիլվա Պէօրքլյան Նասր, Նարօ Չիլինկիրյան:
ԵՐԻՏԱՍԱՐԴԱՑ ԽՈՒՄԲ
Սևան Ալիքսանյան, Պուրակ Չելիքյան, Պերճ Ալիքսանյան, Սայադ Չաքարյան, Շանթ Տեր Աշոտյան, Կարէն Ալիքսանյան, Սիրան Ալեքսանդրյան, Նարոտ Քէոսէյան, Քրիստինա Պատեմ և Սևան Արտըչ:
ՀԱՅԱՍՏԱՆՈՒՄ
Կարապետ Նշանյան, Վահրամ Գևորգյան, Լուսինե Ազոյան, Սերգեյ Թադևոսյան, և Ցողիկ Հարությունյան:
ԻՆՉՊԵՍ ԿԸ ԳՈՐԾԵՆՔ
ԸՆՏՐԵԼ ԾՐԱԳՐԵՐ
Ծրագրեր ենք ընտրում հիմնականում Հայաստանի և Արցախի հեռավոր գյուղերում: Մենք ֆինանսավորում ենք նախագծերը`ելնելով անհրաժեշտությունից և հրատապությունից: Ընդհանուր առմամբ, կենտրոնացած ենք համայնքային ենթակառուցվածքների վերականգնման վրա և օգնում ենք մարդկանց մնալ իրենց հողի վրա: Մեր կողմից ֆինանսավորվող նախագծերը 40,000 ԱՄՆ դոլարի սահմաններում են, եթե որեւէ բարերար ավելի բարձր նվիրատվություն կատարի, կարող ենք առաջարկված ծրագիրը եւս իրագործել: Անցած 17 տարիների ընթացքում մենք ֆինանսավորել ենք ընդամենը 3 նախագիծ որոնք են եղեր $50,000-ից $120,000 սահմաններում:
ԾՐԱԳՐԻ ԻՐԱԳՈՐԾՈՒՄ
Մեր ներկայացուցիչը գնում է շինանյութը և վարձում մասնագետի: Համայնքն ապահովում է ձեռնարկի աշխատուժը: Վերստուգումը կատարում է մեր ներկայացուցիչը կամ վստահելի անձը, ով աշխատում է տեղում: Հաճախ հանձնաժողովի անդամը մեկնում է աշխատավայր, նախագիծը ղեկավարելու և գումարը վճարելու ըստ կատարված աշխատանքի:
ԶՆՆՈՒՄ
Ծրագրի ավարտից հետո մեր ներկայացուցիչը հաստատում է աշխատանքը և կատարում է վերջնական վճարումները: Նախագիծն ավարտված համարելուց առաջ ինչպես տեղական իշխանությունները, այնպես էլ «Հայրենիք» միության ներկայացուցիչը պետք է հաստատեն այն:
«Հայրենիք» Միության սալիկապատված պատկերանշանը տեղադրվում է տվյալ շենքի մուտքին: Ցուցանակը պետք է լինի հայերեն և անգլերեն: (տես ստորև ներկայացված նմուշը)
ԲԱՑՈՒՄ
Նախագծի ավարտումից եւ հաստատումիըց հետո Հ.Մ. Գործադիր Մարմնի անդամները (հաճախ անդամների պատվիրակություն) միանում են բացման արարողություններին:
ՀԵՏԵՒԵԼ
«Հայրենիք» միության բոլոր նախագծերը լինի Հայաստանում կամ Արցախում ժամանակ առ ժամանակ ենթակա են ստուգման հանձնաժողովի անդամների եւ մեր ներկայացուցիչների կողմից ՝ համոզվելու, որ դրանք գործում և պահպանվում են: Անհրաժեշտության դեպքում մենք միջոցներ կհատկացնենք վերանորոգման աշխատանքներին օգնելու համար:
ՊԱՏՄՈՒԹՅՈՒՆ
«ՀԱՅՐԵՆԻՔ» ՄԻՈՒԹՅԱՆ, («ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ԲԱՐԵԿԱՄՆԵՐ»)
27 ՏԱՐՎԱ ՊԱՏՄՈՒԹՅՈՒՆԸ 1992-Ի ՍԵՊՏԵՄԲԵՐԻՑ - 2019-Ի ՍԵՊՏԵՄԲԵՐ
ՏԵՍԻԼՔ
Ամեն ինչ սկսվեց ոգեշնչող գաղափարով մը, որ մեր ազգային անկախությունը պետք է պահպանվի ամեն գնով, և մենք սփյուռքահայերը ունենանք խորը գիտակցություն ՝ հնարավորության սահմաններում օգնելու մեր հայրենիքին: Հայերն ամբողջ աշխարհում պետք է կազմակերպեն և նախաձեռնեն, օգնելու Հայաստանին, և Արցախին թեթեւացնելու համար մեր մանուկ եւ անկախ երկրի վրա դրված տնտեսական եւ այլ դժվարությունները:
ԱՌԱՔԵԼՈՒԹՅՈՒՆ
80 տարի մենք երազել ենք անկախ Հայաստանի մասին եւ լաց ենք եղել մեր երգերի մեջ` միաժամանակ երդվելով որ եթե անկախություն ունենանք, այն չի վիճարկվի: Այս խոսքերով, 1992-ի Սեպտեմբերի 11-ին, Մոնտեբելոյի Թումանջյան սրահում, Վարուժան Քարեանը հուզեց բոլորիս և առաջարկեց ստեղծել մի կազմակերպություն, որը անվանվեց «Հայրենիք» Միություն, նաեւ կոչվում է “Friends of Armenia” (Հայաստանի ընկերներ):
Վարուժանի ոգեվորման պատճառը հանդիսացավ Սարգիս Հացպանյանի հետ իր հանդիպումը, Հայաստանում: Սարգիսը արդեն Եվրոպայում ակտիվ մասնակից էր Հայաստանի անկախության գործին եւ հաստատվել էր Հայաստան ուր մասնակից էր դարցել Արցախի ազատագրման պայքարին: Սարգիսը հետագայում կամավոր ծառայեց որպես մեր ներկայացուցիչը Հայաստանում և Արցախում:
«Հայրենիք» միությունը համախմբեց Լոս Անջելեսում աշխարհի տարբեր երկիրներից (Ռուսաստանից, Թուրքիայից, Լիբանանից, Եգիպտոսից, Հայաստանից, Իրանից եւայլն) հաստատված հայերին:
Պատկերանշանը, կարմիր, կապույտ և նարնջագույն է եւ կենտրոնում շրջանակի մէջ կան չորս ձեռքեր որոնք միացած են խորհդանշելու բարեկամություն: Նաեւ շրջանակի ներքո գրված է “Los Angeles”: Պատկերանշանը նախագծել է հայտնի նկարիչ Սամվել Սևադան:
ԱՇԽԱՏԱՆՔԻ ԳՈՐԾԸՆԹԱՑԸ
Սահմանվեցին մի քանի կարեւոր կանոններ և դարձան այս կազմակերպության հիմնական սկզբունքները:
1. Միության գործունեությունը եւ բոլոր ծրագրերը պետք է լինի միայն Հայաստանում եւ Արցախում:
2. Գտնել օգնության ցուցաբերման ամենաարդյունավետ և անմիջական միջոցը օգնության կարիք ունեցող համայնքներին եւ հայրենակիցներին:
3. Հավաքագրված միջոցները պետք է փոխանցվեն Հայաստան / Արցախ և հնարավորինս շուտ օգտագործվեն:
4. Հայաստանի և Արցախի ժողովրդի և կառավարությունների կողմից օգնության համար բոլոր հայցերը քննարկվելու և գործելու են, ըստ կազմակերպության բյուջեի:
5. Կազմակերպությունն ամեն ինչ անելու է հաստատությունները, ենթակառուցվածքները վերականգնելու և գյուղերին գործիքներ և սարքավորումներ տրամադրելու համար: Գումարները կարող են բաշխվել որբացած ընտանիքներին և կարիքավորներին՝ պայմանով որ բաշխումը լինի ուղղակի և արդար:
6. Մենք համագործակում ենք այլ կազմակերպությունների հետ՝ անկախ նրանց քաղաքական կամ դավանանքային պատկանելությունից:
7. Այն անդամները, ովքեր Հայաստան են մեկնում «Հայրենիք» միության գործերի համար, անելու են ինքնակամ և իրենց բոլոր ծախսերը հոգալու են անձնական միջոցներով: Ոչ մի անդամ չի փոխհատուցվի իր ծառայությունների համար:
8. Յուրաքանչյուր անձ, ով ցանկանում է միանալ և օգնել, ողջունելի է: Հանդիպումները բաց են հասարակության համար: Ծառայությունը պայման չէ անդամակցության համար:
9. Մեր հաշվապահությունն ու ֆինանսները բաց են հասարակության համար:
Գործընթացի թափանցիկությունը և նրա տեսլականի հստակությունը շատերին ոգեշնչեց եւ վեց ամսվա ընթացքում ավելացնելով անդամակցությունը ՝ հասնելով ավելի քան 400-ի:
Ի ՀԻՇԱՏԱԿ
Ողբերգորեն, 1993-ի մայիսի 28-ին «Հայրենիք» միությունը կորսնցուց իր հիմնադիրը: Վարուժան Քարյանը կյանքից հեռացավ ՝ կազմակերպության մեջ թողնելով մեծ դատարկություն:
Վարուժանի հրաժեշտի հուղարկավորությունը Մոնտեբելոյի (Միացյալ նահանգներ) պատմության մեջ ամենա ազդեցիքներից մեկը եղավ:
Սարգիս Հացպանյանը, ով մեզ ոգեշնչեց այս կազմակերպությունը սկսելու համար և օգնեց կազմակերպությունը առաջ տանելու, մահացավ 2018 թվականի հունվարի 20-ին: Նա թաղված է Երևանի Եռաբլուր գերեզմանատան մէջ, որտեղ թաղված են բոլոր պատերազմի հերոսներն ու ազգային պաշտոնյաները:
Միության գոյության 27 տարիների ընթացքում կորցրինք մի քանի անդամներ եւս, որոնք հավատացին և աշխատեցին կազմակերպության հաջողության համար: Գնահատում ենք նրանց կատարած աշխատանքը:
ՀԻՄՆԱԴԻՐՆԵՐ
«Հայրենիք» միության հիմնադիր անդամներն են Վարուժան Քարյան, Գայանէ Քարյան, Հակոբ Բաշմակյան, Երվանդ Տոնիկյան, Շուշան Վարդանյան, Հրաչ Տէր Ստեփանյան, Հովսեփ Սոյբատյան, Պերճ Մխչյան, Պետրոս Կակոսյան, Մարտիրոս Սոյբատյան, Կայծակ Մոսիկյան, Ռաֆֆի Սարգիսյան, Հակոբ Ալիքսանյան, Բարունակ Չելիքյան, Հարություն Սարգիսյան, Լևոն Կիրակոսյան, Նորայր Ալիքսանյան, Լեւոն Հովանեսյան, Գարեգին Կոնճու (Տարօն), Փագրատ Աշըքյան, Սամուել Գարայ, Կառլեն Գորյան, Սիմոն Քարյան, Կարապետ Նիշանյան:
ԿԱԶՄԱԿԵՐՊՉԱԿԱՆ ԿԱՌՈՒՑՎԱԾՔԸ
1993 թ-ին «Հայրենիք» միությունը, Միացյալ Նահանգների ներքին եկամուտների ծառայությունից ստացավ ոչ շահաբեր կազմակերպության կարգավիճակ ՝ շնորհիվ մեր ընկերոջ և հայտնի փաստաբան Լևոն Կիրակոսյանին, որը կարգավորեց կանոնադրության նախագծերի մշակման և կազմակերպչական կառուցվածքի ձևավորման գործում մեծ աշխատանք է կատարել:
Ի սկզբանե ամբողջ քարտուղարությունն ու հաշվապահությունը գտնվում էին Գայանե Քարյանի ուսերին, որը մոտ 9 տարի պահում էր գրառումները: Ամենօրյա գործունեությունը ղեկավարել է Հակոբ Ալիքսանեանը: Հաշվապահական հաշվառման համակարգը պահպանում էր Բարունակ Չելիքյանը եւ ապա Օլկա Կիրակոսյանը: Ֆինանսական հաշվետվությունները կատարվում է հաշվապահ Յարություն Համասյանի կողմից, ով 1994 թվականից ինքնակամ կատարում է միության հարկային տեղեկագրությունները: Նաև նրա գրասենյակն է «Հայրենիք» միության կազմակերպության պաշտոնական (իրավաբանական) հաղորդակցման հասցեն:
Պետք է գիտակցենք կազմակերպության տարեկան գրքույկների, օրացույցների, տեսանյութերի, գովազդի, ելույթների եւ կայքի մշակման, ձևավորման, և պահպանման համար պատասխանատու անձանց: Սիլվա Պէօրքլյան Նասր, Սևան Ալիքսանյան, Րաֆֆի Զինզալյան, Սիրան Ալեքսանդրյան, Սարգիս Թոփալյան, Ալիսա Բաշմակյան, Նաթալի Ալիքսանյան, Գայանէ Քարյան եւ Զեփյուր Ալիքսանյան:
Տարբեր նախագծեր ֆինանսավորելու ճկունությունը եւ շինարարության պլանավորման և վերահսկման գործընթացը արդյունավետ եղավ նախագծերի ծախսերը նվազագույն պահելու գործում: Տարիների ընթացքում շատ անհատներ իրենց լավագույնը արեցին ձեռք մեկնելու միությանը, այնուամենայնիվ մեկ մարդ կարելի է առանձնացնել: Լևոն Թորոսը, որը 1998 թ.-ին միացավ «Հայրենիք» միության և եղավ Գործադիր մարմնի ամենա գործունյա անդամներից մեկը: Լևոնը ունի այն կրակը եւ ոգեւորությունը՝ դժվարին նախագծեր իրականացնելու եւ կարողացել է ներ գրավել այլ կազմակերպություններին որոնք հաճախ օգնել են մեզ, կատարելու առաջադրանքները:
Կազմակերպությունը Հայաստանում և Արցախում գրանցված է «Հայրենիք» Միության «Հայաստանի Բարեկամներ» մասնաճյուղի անունով: 2002-ին Սարգիս Հացպանյանը հրաժարական տվեց որպես մեր ներկայացուցիչ ՝ իր անձնական գործերը հետապնդելու համար:Մեր հաջորդ ներկայացուցիչը եղավ Ալեքսանդր Թամանյանը (հարգված գիտնական, Արցախի ազատագրական պայքարի հերոս և Երևանի գլխավոր ճարտարապետի թոռ): Դժբախտաբար, 2004 թ.ին Ալեքսանդրը մահացավ:
Այդ ժամանակվանից հետո, Աշոտ Պողոսյանը, Վիգեն Ավետյանը և Լուսինե Ազոյանը ծառայել են որպես «Հայրենիք» միությանը ներկայացուցիչներ Հայաստանում: Վերջին 5 տարիներին եւ ներկայիս Սերգեյ Թադևոսյանը եղել է մեր ներկայացուցիչը Հայաստանում: 2007 թ. ից ի վեր եւ ներկայիս Վահրամ Գևորգյանը եղել է Արցախի մեր ներկայացուցիչը: 2003 թ. Ից ի վեր Կարապետ Նշանյանը (որը 2001 թվականին Լոս Անջելեսից տեղափոխվեց Երևան), վերահսկել է «Հայրենիք» միության ծրագրերի համար հատկացված գումարները բաժանելու պարտականությունը:
ԱՐԴՅՈՒՆՔՆԵՐ
Անցած 27 տարիների ընթացքում իրագործվել են ավելի քան 180 մեծ եւ փոքր նախագծեր: Ուղարկվել և բաշխվել են սնունդ, հագուստ, շինանյութ, բժշկական սարքավորում, դպրոցական և հիվանդանոցային պարագաներ, ճամբարային կահավորանք, վթարային տրանսպորտային միջոցներ, կահույք և էլեկտրոնային սարքավորում 80 բեռնարկղերի միջոցավ: Մինչ օրս այդ նախագծերի ընդհանուր արժեքը կազմում է ավելի քան 4,8 միլիոն դոլար:
Դրամական օգնություն ենք տրամադրել նաև համալսարանների ՝ կրթաթոշակների, գիտնականների հետազոտությունների համար, Արցախի գյուղերին վառելանյութ, բուժկետերի դեղորայք, դպրոցների գրքեր և պարագաներ գնելու համար, իսկ Արցախի իշխանություններին ՝ ազգային անվտանգության համար անհրաժեշտ տարբեր իրեր ենք տրամադրեր: Մենք առաքել ենք 2 ջիպ մեքենա ՝ ապրանքների բաշխման համար, 2 Ֆորտ Մեքենա ամառային ճամբարների փոխադրումների համար, մի շտապօգնության մեքենա հիվանդանոցի համար, Ստեփանակերտ քաղաքի համար պարապմունքային բաժանմունք և ՀՀ արտակարգ իրավիճակների ծառայությունների համար պահեստային կցանք:
Արցախի Կուսապատ գյուղում կառուցել ենք ավագ դպրոց, որը ստացվել է մեր հիմնադիր Վարուժան Քարյանի անունը: Ուղարկել ենք 2 ալյուրաղաց, մեկը ՝ Հատրուդ, մյուսը ՝ Մարտակերտ: Վերանորոգել ենք Սիսիանի, Արտաշատի, Չարենցավանի, Էջմիածնի, Կաթնաղբյուրի, Այգեպարի, Վարդաբլուրի, Թումանյանի և Հովտաշենի դպրոցները եւ մանկապարտեզները: Կահավորել ենք ամառային ճամբարները Վանաձորում, Դիլիջանում և Շուշիում: Արալեռում կառուցել ենք նոր հիվանդանոց, որն անվանվեց նվիրատուի որդու ՝ Պետրոս Աքպուլատի անունով: Ուղարկել ենք 2000 տուփ դպրոցական պարագաներ, 5,200 զույգ կոշիկ, 470 համակարգիչ, 148 տոննա սնունդ, 2,600 տուփ հագուստ և վերմակ, 650 տուփ բժշկական սարքավորումներ և պարագաներ, 5 ատամնաբուժի աթոռ, 12 տուփ ատամնաբուժի գործիքներ և հարյուրավոր աթոռներ և սեղաններ:
Առաքել ենք 2 բեռնախցիկ փայտանյութ, շինանյութ, դռներ և պատուհաններ: 208,000 դոլար ենք նվիրաբերել ամառային ճամբարներում սննդամթերք գնելու համար, 48,000 դոլար՝ «Հայաստանի Համահայկական» հիմնադրամին ՝ Արցախի ճանապարհների համար: Վերանորոգել ենք Երևանի հարևանությամբ գտնվող երեք հիվանդանոցներ: 67 բնակարան ենք նորոգել Քարեգահում, Մրգավանում, Արալեռում, Սուսում և Ծմակահողում: Միջոցներ ենք տրամադրել 37 շրթնաճեղք երեխաների (Cleft Lips) վիրահատությունների համար:
Կառուցել ենք կամ հիմնանորոգել 9 բուժկետ, 10 համայնքային կենտրոն, 14 մանկապարտեզ և 4 դպրոց: Վանաձորում 17 բնակարան ենք գնել անապահով ընտանիքների համար: Համայնքային ներդրում ենք տրամադրել Հայաստանի տարածքային զարգացման հիմնադրամի (ATDF) կողմից կառուցված 8 խոշոր նախագծերի համար, որոնք հիմնականում ֆինանսավորվել են Համաշխարհային բանկի և ՀՀ կառավարության կողմից: Վերակառուցել ենք Մարտակերտ քաղաքում մի շենք, որը կը ծառայէ տաղանդավոր երեխաներին առաջադիմելու արվեստի և գիտության ոլորտում: Նոր կենտրոնը կոչվում է Սարգիս Հացպանյանի անվան Մանկապատենական Ստեղծագործական Կենդրոն:
Զանազան նվիրատվություններ ենք ստացել մեր կողմից կատարվող մարդասիրական ծրագրերի համար ` ստացել ենք մեծ քանակությամբ դպրոցական պարագաներ, լաբորատորյայի սարքավորումներ, գիտական սարքավորումներ, գյուղատնտեսական սարքավորումներ, գրքեր, դպրոցական կահավորանք, հագուստ, ծածկոց և բազմաթիվ այլ անհրաժեշտ պարագաներ առաքելու համար:
Ապրանքները Հայաստանի և Արցախի հեռավոր գյուղեր բաշխելու համար Ամերիկայից Հայաստան տեղափոխել ենք երկու արտաճանապարհային բեռնատար: Կուսապատի դպրոց հաճախող ուսանողներին տեղափոխելու համար գնեցինք դպրոցական ավտոբուս, որն հետո նվիրաբերվեց Թուֆենկյան հիմնադրամին `որը օգտագործում է իբրեւ բջջային համակարգչային լաբորատորիա:
Նախագծերի մասին զեկուցելու և տարեկան հաշվետվության մանրամասները հաղորդելու համար մեր տարեկան ճաշկերույթ պարահանդեսը հիմք է եղել ընդհանուր անդամակցության հանդիպման: Ամեն տարի արտադրված գրքույկը մեր նվաճումների վկայությունն է և մեր ֆինանսների ներկայացումը:
Կը գործենք սահմանափակ բյուջեով: Նվիրաբերված գրեթե բոլոր միջոցներն ուղղել ենք մարդասիրական նպատակներին, որոնց համար նախատեսված են: Ամեն ինչ արել ենք `մեծ զեղչերով ապրանքներ ձեռք բերելու համար, կամ դրանք նվիրաբերել ենք:
Կուտակել ենք ապրանքների բաշխման, տեսչական այցերի, հեռուստատեսային ներկայացումների և ցուցմունքների տպավորիչ տեսագրաշար: Թեև տեղեկատվական նպատակներով որոշ հեռուստահոլովակներ ենք պատրաստել, բայց շատ քիչ գովազդ ենք արել: Ապավինել ենք միայն ձեռնարների ընթացքում ցուցադրված տեսաժապավեններին:
ՄԱՐԴԻԿ
Անցած 27 տարիների ընթացքում մեծ աջակցություն ենք ունեցել հասարակությունից: Այս կամավորներն ամեն ինչ արել են ՝ որ պահպանվի կազմակերպության ոգին: Նրանք գիտակցել են իրենց ծառայության արժեքի կարեւորության և ցուցադրել են իրենց սերը Հայրենիքի հանդեպ: Բոլոր անունները փաստորեն անհնար է նշել, բայց պետք է նշենք մի քանիսը, որոնք առանձնանում են:
Հայաստանում և Արցախում մեզ սատար կանգնեցին Սևակ Արծրունի, Կարո Իսրայելյան, Արք. Սեբուհ Չուլջյան, Արք. Պարգև Մարտիրոսյան, Արմեն Սարգսյան, Փրոֆ. Գուրգեն Մելիքյան, Արտուշ Սողոմոնյան, Մարինե Պետոյան, տոկ. Ալբերդ Եսայան, Անդրանիկ Այտընյան, Անյուդա Խաչատրյան, Մելսիտա Քարտումյան, Սիմոն Տեր Սիմոնյան, Գեւորգ Գալստյան, Արտավաստ Գալստյան, Խաչիկ Խաչատրյան, Լիլիթ Աթաճանյան, Մերի Մաթոսյան, Ծովինար Ղազարյան, Աշոտ Հովաննիսյան, Վլադիմիր Գրիգորյան , Էրիք Գրիգորյան, Նանի Օսկանյան, Ասպրամ Zարուկյան, Աշոտ Կիրակոսյան, Մհեր Ազոյան, և Արմեն Ալոյան:
ԱՄՆ-ում մեզ սատար կանգնեցին Հերման Չելիք, Րաֆֆի Հուվերսերյան, տոկ. Արթո (Էրսան) Խաչերյան, Ճորճ Խաչերյան, Ռոնալտ Գաբրիել, Ռալֆ Մոսիկյան, Նունե Սարգսյան, Գոհար Տեր Ստեփանյան, Հովաննես (Ժոն) Գազանճյան, Հակոբ (Jack) Մազմանյան, Ռանտալ Քնար, Միհրան Մահմուզյան, Փոլ Մահմուզեան, Արդ Ղազարեան, Վահէ Աքպուլատ, Միրան Փոլատյան, Նուրիցա Ապուժամրա, Անդրանիկ Գասպարյան, Մարգար Մելքոնյան, Կայծակ Զէթլյան, Գոգո Քալաճյան (սիկար գոգո), Թագվոր Տեր Ստեփանեան, Նազո (Cesar) Չեքիճյան, ՌաֆՖի (Ralph) Սարգիսյան, Վարդգես Պարսամ, Վարդան Ջանգոզյան եւ Վահէ Կազանճեան եւ Լենա Քաիմյան:
Կազմակերպություններ և բիզնեսներ, որոնք օժանդակեցին մեր առաքելությանը կամ ֆինանսական ներդրում կատարեցին, Սուրբ խաչ տաճարը, Սուրբ Սարգիս եկեղեցին, Սուրբ Մարիամ եկեղեցին, Լոս Անջելեսի հայկական հասարակությունը, Մոնթե Մելքոնյան հիմնադրամը, Պոլսահայ Միյությունը (Ստամպուլի հայերի կազմակերպություն), Զարացիների հայրենակցական միությումը, Դպրեվանքի շրջանավարտների միությունը, Անահիտ կազմակերպությունը, Siera զարդեր, Միացյալ Հայկական Հիմնադրամ (United Armenia Fund), Commerce Casino (խաղատուն), Del Rey ճաշարան, Nasa գործարան, Commercial գործարան, St Vincent Deli, Bridger Control, Varna զարդեր, V&A զարդեր, Wilma զարդեր, Asik զարդեր, Առաջադեմ զարդեր, Loran ադամանդներ, KNC ադամանդներ, Commercial Waste, Gabriel Containers, Լոս Անջելեսի Միացյալ Ներդրումային Կորպորացիան (Los Angeles United Investment Co.) և Հայ Լայթհաուս Հիմնադրամը:
Տարիներ շարունակ բազում անհատներ և ընտանիքներ զգալի նվիրատվություններ են կատարել «Հայրենիք» միության: Անցած 27 տարիների ընթացքում հետևողականորեն նվիրատվություն կատարած անձինք են `Ռոնալտ և Գոհար Գաբրիել, Կարապետ և Մարիամ Աքպուլատ, Պետրոս և Աննա Օրունճաքճըէլ, Կարապետ և Մարիամ Երելեկ, Արման և Սիլվա Ագարակյան, Վահե և Շուշան Աքպուլատ, Էթիլ Անան, Աննա Արոյան, Օհաննես և Սեդա Ավետիքյան, Արթո և Դանյա Պատեմ, Հակոբ և Անուշ Պարըն, Վարդգես և Ճին Պարսամ, Վահրամ և Փոլինա Պիրիճիկ, Տիգրան և Արփի Տալյան, Գարեգին և Հիլտա Տարոն, Արթո և Ռոզ (Էրսան) Խաչերյան, Աղավնի Հըտըրշահ , Հայկ և Ժէն Քելեկյան, Մարգ և Անետ Գէոշկեր, Սարգիս և Վալյա Քումճյան, Կարո և Աղավնի Գուրյան, Տիգրան եւ Արլեթ Գուրյան, Խաչիկ և Իրմա Մատիլյան, Սեպուհ և Սրփուհի Մատոյան, Սարո և Անուշ Մարուքյան, Ռաֆֆի եւ Էրլին Մարուքյան, Միքայել (Մայք) և Լիտիա Մինասյան, Հակոբ (Ագոպ) և Մատլեն Թերզիյան, Միսաք և Ռիդա Թոփալյան, Օսեփ և Ռիդա Թոկադ, Տիգրան Սարգսյան, Գեւորգ Սարգսյան Սահրատ և Նունե Սարգսեան, Րաֆֆի և Տիտի Սարգսեան, Պորիս և Օլկա Կիրակոսյան, Սահակ և Վարդուհի Թունա, Հրանդ և Ալիս Ռակըճյան, Գրիգոր և Արմենուհի Ռեյիսյան, Հովաննես Քազանճյան, Միսակ և Հերմինե Ճանլը, Եսայի և Ռիտա Պալճյան, Սիմոն և Հիլտա Աճիլաճօղլու, Փագրատ և Հիլտա Աշըքյան , Սուքիաս և Անահիս Չաքարյան, Գրիգոր և Ֆիլոր Չելիք, Ասատուր և Անահիտ Չիլինկիրյան, Եդվարդ և Արլեդ Չորլյան, Վարդան և Սոնիա Ֆունտուկյան, Եդվարդ և Թամարա Նիզամյան, Միրիճան և Անի Կյուլեղյան, Կարո եւ Սեդա Հաթուն, Համբար և Մարիեթա Քարաքեշիշօղլու, Սամվել և Ազնիվ Քարայ, Ավետիս և Զեփյուր Քասաբյան, Թորոս և Սիլվա Մկրտիչյան, Կյուլպենկ և Նատիա Մովսեսյան, Րաֆֆի և Զոյա Մոսիկյան, Մուրատ և Տելֆին Շիրինյան, Ավետիս Թեքոլյան, Վահե և Արմավ Ուրուն, Սեպուհ եւ Լեւոնթին Թոմաճան, Հարություն և Արփի Թոքաթլեան, Կայծակ (Kenny) և Զեփյուր Մոսիկեան, Հարություն (Harry) եւ Angel Սարգիսեան, Յակոբ և Ալիսա Բաշմակեան, Բարունակ և Սիլվա Չելիքյան, Յակոբ և Զեփյուր Ալիքսանյան, Հարություն եւ Շուշան Վարդանյան, Վարդկես եւ Մերի Նաճարյան:
ՀԱՆԳԱՆԱԿՈՒԹՅՈՒՆ
«Հայրենիք» միության կողմից ստացված գրեթե բոլոր միջոցները անհատներից և փոքր բիզնեսներից են: Նվիրատվությունների մեծ մասը կազմում են $100 - $1000 միջեւ, սակայն հատուկ նախագծեր ֆինանսավորելու համար ստացել ենք մի քանի զգալի նվիրատվություններ:
Թեև 1993 թվականի տարեկան ձեռնարկը չեղարկվեց Վարուժան Քարյանի մահվան պատճառով, նվիրատվությունների հավաքման պլանը շարունակվեց: 1994 թ. Հունվարի 29-ին տեղի ունեցավ «Հայրենիք» միության առաջին ձեռնարկը Աղաճանյան սրահում: Միջոցառման ընթացքում հիմնական զեկուցողն էր Շուշան Վարդանյանը: Նվիրատվությունների ընդհանուր գումարը հասավ 47.800 տոլարի:
Այդ ժամանակից ի վեր «Հայրենիք» միությունը կազմակերպեց 20 ճաշկերույթ պարահանդես: Հյուր խոսնակները եղան՝ Սարգիս Հացպանյանը, արք. Պարգև Մարտիրոսյանը, արք. Սեպուհ Չուլջյանը, Կարո Իսրայելյանը (Աբովյանի քաղաքապետ) և արք. Վաչե Հովսեփյանը, ով մեզ հենց սկզբից է աջակցել: Այս ձեռնարկների ընդհանուր եկամուտը կազմել է 1,2 միլիոն տոլար:
Պարահանդեսների ընդացքին մեծ աշխատանք են կատարել հյուրերին աշխուժ պահելու գործում ՝ Շուշան Վարդանյան, Օշին Քեշիշյան, Յակոբ Զերունյան, Յակոբ Բաշմակյան, Ալին Տոնիկյան, Անգինէ Մուրատյանը և Բարսեղ Քարթալյան: Պարահանդեսները տեղի են ունեցել՝ Փասատենայի Աղազարյան դահլիճում, Հյուսիսային Հոլիվուտի Օջախ դահլիճում, Կլենտեյլում Փալատիո դահլիճում, Վեննետկայում Պոլսահայի միության դահլիճում, Մոնտեբելլոյի Բաղրամյան սրահում և Թահանգայի Օրորա դահլիճում: Բոլորը եղել են միության հետ համագործակցող և աջակցող: Միհրան Սասունյան, Գրիգոր Յովհաննէսյան, Արա Պերպերյան եւ Սալբի Այլյան մատուցեցին միության մի շարք ընթրիքները:
Գովազդի եւ ծանուցումների (Adbook) արշավներից պարզվեց, որ դրանք նվիրատվությունների ամենաարդյունավետ միջոցն են: Չնայած մենք բոլորս անում էինք հնարավորը, նվիրատվությունների մեծ մասը Լոս Անջելեսի կենտրոնում գտնվող ոսկերիչներից էին, որոնք երեք աշխատասեր անհատների արդյունք էին. Երվանդ Տոնիկյան, Օսեփ Արտըչ և Բարունակ Չելիքյան: Դրանից բացի գումարներ հավաքելու ուղղությամբ աշխատել են նաև Քենի Մոսիկյանը, Գայանե Քարյանը, Ռալֆ Սարգսյանը, Հարրի Սարգսյանը, Նորայր Ալիկսանյանը, Գարեգին Գոնճուն (Տարոն), Կարո Գուրյանը և Կարո Հաթունը:
Նվիրատվություններ են ստացվել բազմաթիվ անհատներից և բիզնեսներից: Ամենամեծ գումարները նվիրատվություն են կատարել Միացյալ ներդրումային կորպորացյա (Los Angeles United Investment Co.), Աքպուլատ ընտանիք, Commerce Casino խաղատուն, Վարդկես Պարսամ, Կարապետ Երելեք, Մարկ Գոշկեր, Սարգիսյան եղբայրներ, Թամարա Նիզամյան, Պետրոս Օրունչակճըէլ, և Ռոնալտ Գաբրիել:
Ամենահիշարժան ձեռնարկը 1997 թ.-ի Մարտի 22-ի իրադարձությունն էր, երբ Երվանդ Տոնիկյանը առաջարկեց Վարուժան Քարյան նորակառույց դպրոցի յուրաքանչյուր դասարան անվանակոչել նվիրատուների անունով: Օրվա Խոսնակը Յակոբ Զերունեան ստեղծեց մթնոլորտ մը, որտեղ դասարաններ հովանաւորեցին Հրանդ և Ալիս Ռաքըճյան, Սիմոն և Հիլտա Աճիլաճօղլու, Սարգիսեան եղբայրներ (Սարհատ, Տիգրան և Գէորգ), Պետրոս և Աննա Օրունճակճըէլ, Ստեփան և Նատիա Կոզումյան, Ալպեր Քարամանուկյան, Նորայր Ալիքսանյան , Օսեփ Արտըչ, Արաքսի Մատոյան, Պարույր Գրիգորյան, Նազո Չեքիճյան և Սաթենիկ Մոլոյան: Միացյալ ներդրումների կորպորացիան հովանավորել է մարզասրահը:
«Հայրենիք» միությունը նվիրատվություններ է ստացել նաև հատուկ ծրագրերի համար՝ փոխան ծաղկեպսակների, տարեկան օրացույցների, փոխան ծննդյան օրվա նվերների և այլպատճառների: 1992–2019 թվականների բոլոր դրամական ընդհանուր նվիրատվությունները կազմում են 2,6 միլիոն տոլար:
ԾՐԱԳՐԵՐ
Սկզբում, կենտրոնացանք Արցախի որբացած ընտանիքներին օգնելու, ինչպես նաև սնունդ ու հագուստ ուղարկելու վրա: Գյուղացիներին օգնելու համար միջոցներ ենք հատկացրել սերմերի, հողագործի գործիքների և վառելանյութի համար: Երբ 1994-ին ավարտվեց Արցախյան պատերազմը, մատակարարեցինք շինանյութ և սկսեցինք պլանավորել եւ վերակառուցել ենթակառուցվածքները: Միեւնույն ժամանակ Լոս Անջելեսից ուղարկել ենք կենսական նշանակություն ունեցող ապրանքներ:
Անցած 27 տարվա ընթացքում «Հայրենիք» միության կողմից ֆինանսավորված եւ ավարտված բոլոր նախագծերը նշված են տարեկան գրկույքի էջերում եւ միության Website ի ծրագրերի բաժինում: Կան միքանի նախագիծեր որոնց համար «Հայրենիք» միությունը դրամական ներդրում չի կատարել, նրանց ծախսերը ֆինանսավորվել են այլ մարդկանց կամ կազմակերպությունների կողմից:
ՁՄԵՌԱՅԻՆ ԿՈՇԻԿՆԵՐ ԵՒ ԿԱՊԻ ՄԻՋՈՑՆԵՐ
Արցախի Կառավարության անհապաղ խնդրանքով ուղարկել ենք 3000 զույգ զինվորական կոշիկ (Booth) եւ Ձույնի մէջ հագնելու կոշիկ (Snow shoes) նաև կապի հարյուրավոր միջոցներ, որոնք օգտագործվել են բժշկական խմբերի և ինժեներների կողմից: Գործը մասամբ հովանավորել է Պարգև Սրբազանը (Արցախի թեմի առաջնորդ):
ՇՏԱՊ ՕԳՆՈՒԹՅԱՆ ՄԵՔԵՆԱ
2009 թ.-ի հունիսին պր. Հակոբ Զերունյանի հանձնարությամբ, նրա որդին ՝ հարգարժան Վրամ (Ֆրենկ) Զերունյանը ցանկանում էր շահագործված շտապ օգնության մեքենա մը նվիրել Երևանի Սուրբ Գրեգոր Լլուսավորիչ հիվանդանոցին: Շտապօգնությունը նախապես նվիրաբերվել էր Mc Cormick շտապօգնության ընկերությունը ՝ ի պատիվ Rolling Hills Estates- ի քաղաքապետ Զերունյանի:
«Հայրենիք» միությունը համաձայնվեց ուղարկել մեքենան առաքման փաստաթղթերի ձեւակերպման ավարտից հետո: Լինսի հիմնադրամը համաձայնվեց տրամադրել 40 ոտք բեռնախցիկ (container) տեղափոխման համար: 2009 թ.-ի վերջին մեքենան հասել է Երեւան եւ միության գործադիր մարմնի ներկայացուցիչ Հակոբ Բաշմակյանի միջոցավ տրվել է հիվանդանոցին եւ այժմ գործում է:
ԲԵՌՆԱՓՈԽԱԴՐՄԱՆ ԳՈՐԾՈՒՆԵՈՒԹՅՈՒՆ
1993-ի սկԻզբին Միացյալ Նահանգների կառավարությունը հովանավորեց բեռնափոխադրման ծրագիրները, որը կոչվում էր « ձմեռային փրկության գործողություն » (Operation Winter Resue) որոշ երկրներին օգնելու նպատակով անհրաժեշտ սնունդ, հագուստ և այլ հումանիտար պարագաներ ուղարկվեց: Սա ժողովրդական նախաձեռնություն էր, երբ կառավարությունը վճարեց տրանսպորտի համար և ապահովեց ապրանքների անվտանգ առաքումը նպատակակետ երկիրներին: «Հայրենիք» միությունը օգտվեց առիթից: Առաջին առաքումը կատարե ց 1992-ի փետրվարի 10-ին Մոնտեպելլոյի Ատրինե Սարգիսյանի կողմից տրամադրված տարածքում: Այս պատմական բեռնափոխադրումը ներառում էր հագուստեղեն և 34 տոննա բրինձ: Երեք բեռնարկղեր (container) բեռնել էին «Հայրենիք» միության կամավորների կողմից և առաքվել Հայաստան: «Հայրենիք» պատկերանշանը նկարվեց բեռանխցիկի մը վրա ՝ Կառլեն Գորյանի կողմից և հպարտորեն ցուցադրվեց:
1993-ին Հայաստանի ու Արցախի մէջ սննդի լուրջ պակասություններ կային: «Հայրենիք» միությունը որոշում կայացրեց ԱՄՆ-ի Arkansas նահանգի Riceland ից բրինձ գնել և 8 բեռնախցիկներով տեղափոխել Հայաստան: Ձեռք բերելու համար Վարուժան Քարյան, Նորայր Ալիքսանյան, Պարունակ Չելիքյան և Յակոբ Ալիքսանյան ուղևորվեցին Arkansas ՝ այդ իրադարձության ականատես լինելու և վճարումները անելու համար: Riceland ի բրնձի գործարանը լցրեց հազարավոր պարկեր բրնձով, որոնց ընդհանուր քանակը կազմում է ավելի քան քառորդ միլիոն Փաունտ: ԱՄՆ-ի արտաքին գործերի նախարարության տրամադրած միջոցներով («Գործողություն Ձմեռային փրկարարական ծրագրով» Operation Winter Rescue) առաքվեց Հայաստան:
Այդ ժամանակից ի վեր բեռնարկղերի առաքումները մաս են կազմել «Հայրենիք» միության գործունեության: Ամեն տարի առնվազն 3 բեռնարկղ էինք առաքում, որոնք տեղափոխում էին հագուստ, սնունդ, դպրոցական պարագաներ, հիվանդանոցային և բժշկական պարագաներ և այլ հումանիտար պարագաներ, ըստ անհրաժեշտության: 2002 թվականի դրությամբ, սկսեցինք առաքել Lindsay կազմակերպության հայաստան հիմնադրամի տրամադրած բեռնարկղերով: Հարութ Սասունյանի և Նուրիցա Ապուժամրայի հետ աշխատելով `մեզ հաջողվեց ևս 26 բեռնարկղեր առաքել Հայաստան և Արցախ: բեռնախցիկերի վարձակալման և փոխադրման բոլոր ծախսերը, ինչպես նաև նյութատեխնիկական ապահովումը, վճարվել է UAF- ի կողմից (հիմնականում ֆինանսավորվում է Լինսի հիմնադրամի կողմից):
Բեռնման գործողությունները տեղի են ունեցել հետևյալ անդամների, նվիրատուների և ընկերների կողմից տրամադրված վայրերում: Ատրինե Սարգիսեան, Գրիգոր Ազարեան, Բարունակ Չելիքեան, Զորա Դանիէլեան, Արթ Ղազարեան, Ֆիլ Փէյս (Philip Pace) և Ռոննի Գաբրիէլ (Ronald Gabriel):
22 տարվա ընթացքում «Հայրենիք» միությունը 72 բեռնախցիկներ (container) է առաքել Հայաստան և Արցախ: Վերջին բեռնարկղը առաքվել է 2015-ի դեկտեմբերի 15-ին: Քանի որ Lindsey հիմնադրամի ֆինանսավորումը ավարտվել էր, առաքման ծախսերը պետք է վճարեր կազմակերպությունը: Արժեքը 8000 տոլար, որը միությունը չէր կարող վճարել: Նաև պահեստի վայրը ուր կատարում էինք աշխատանքները եւ ուր պահում էինք գույքեր, պետք է վերադարձվեր սեփականատիրոջը Ռոննի Գաբրիէլին ով սիրահոժար երկար տարիներ տրամադրել է տարածքը «Հայրենիք» միության: Հետևաբար, «Հայրենիք» միությունը դադարեցրեց բեռնարկղերի առաքումը 2016 թ ի հունվարին:
Բազմաթիվ կամավորներ տարիներ շարունակ ջանասիրաբար աշխատել են այս ապրանքները ձեռք բերելու, տեսակավորելու, փաթեթավորելու և բեռնելու համար: Գայանե Քարյան, Հարի և Անժել Սարգսյան, Քենի Մոսիկյան, Արմեն Սոյպադյան, Լևոն եւ Շողիկ Թորոս, Շուշան և Հարի Վարդանյան, Հրաչ և Գոհար Տեր Ստեփանյան, Նշան Օհանեսյան, Կարլեն Գորյան, Օսեփ Արտըչ, Նորայր Ալիքսանյան, Յակոբ և Զեփյուռ Ալիքսանյան, Յակոբ և Ալիսա Բաշմակյան, Պարունակ եւ Սիլվա Չելիկեան, եւ շատ մը երիտասարդներ: Բոլորն էլ օգտակար են եղել առաքումները կարգավորելու գործում: «Հայրենիք» միությունը համագործակցել է Մոնթե Մելքոնյան հիմնադրամի հետ մի քանի առաքումների համար, որը ղեկավարում էր Մոնթեի եղբայրը ՝ Մարգար Մելքոնեանը: Այս գործընկերության միջոցով «Հայրենիք» միությունը Հայաստան է տեղափոխել անհրաժեշտ պարագաներ հիվանդանոցների համար: Ամերիկայի հայ ինժեներների և գիտնականների օգնությամբ, (AESA, Armenian Engineers and Scientists of America) եւ Փետրո (Pedro) Զարուխյանի գլխավորությամբ, համակարգիչներ ենք ուղարկել Հայաստան եւ Արցախ: Համագործաքցել ենք նաև «Հայկական Լայթհաուս» հիմնադրամի Զոհրապ և Սեդա Ղազարյաների հետ:
ԴՐԱԿԱՆ ԴԻՐՔՈՐՈՇՈՒՄ
Գործադիր մարմնի մի քանի անդամներ, նվիրատուներ և կազմակերպության ծանոթ անձեր անհատական և խմբային այցեր են կատարել Հայաստան և Արցախ՝ ականատես լինելու ապրանքների բաշխմանը և միության կողմից հովանավորվող նախագծերում արձանագրված առաջընթացին, ինչպես նաև ձեռք բերել տեղեկատվություն այն մասին թե որտեղ է անհրաժեշտ օգնությունը:
Արցախում առաջին այցելուն Յակոբ Բաշմակյանն էր, ով գնացել էր այնտեղ ՝ բժշկական օգնության կազմակերպության (Medical Outreach) անունից մարդասիրական օգնություն ցուցաբերելու համար, նաեւ որպես «Հայրենիք» միության անդամ: Արցախում Յակոբը տեսնելով իրավիճակը խնդրեց որ «Հայրենիք» միությունը սարքավորումներ ուղարկէ որոնք անհրաժեշտ էին:
Մեր երկրորդ անդամը ով այցելեց Հայաստան, Կարպիս Նիշանյանն էր, որը 1993 թվականի հուլիսին միացավ Սարգիս Հացպանյանին `Արցախում և Հայաստանում բրնձի բաշխման գործողության համար: Նրա այցը տեսանկարահանվել է, և ապրանքների բաշխումը (սնունդ եւ հագուստ) ցուցադրվել է ժողովուրդին:
Երրորդ խումբը բաղկացած էր Հարի Հարություն Սարգսեանից, Ռալֆ Ռաֆֆի Սարգսեանից եւ Լեո Լեւոն Յովհաննէսանից, որոնք 1993-ի հոկտեմբերին մեկնեցին Արցախ, մինչ ազատագրական պայքարը դեռ շարունակւում էր: Իրենց հետ բերեցին տեսանյութեր, ուր գյուղացիները խոսում էին ներկա պայմանների մասին: Տեսանյութերը օգնեցին մեզ հասկանալ իրավիճակի ծանրությունը `ներկայացնելով այս հպարտ և համարձակ մարդկանց մտահոգությունները: Նրանց այցը ոչ միայն օգնեց տեղում իրականացնել մի քանի փոքր նախագծեր, այլ մեզ տվեց այն պատճառները, որոնք անհրաժեշտ էին խիստ առաջ շարժվելու համար:
«Հայրենիք» միության չորրորդ այցելուներն էին ՝ Հակոբ Ալիքսանյան, Նորայր Ալիքսանյան և Հովսեփ Սոյբատյան 1994 թ., Հրադադարի հաստատումից անմիջապես հետո: Այս այցը հատուկ նպատակ ուներ Արցախում, ներկա լինելու Վարուժան Քարյանի հիշատակին նորակառույց հուշահամալիրի բացման արարողություններին: Շինանյութերը տրամադրված էր «Հայրենիք» միությունը իսկ մարդուժը տեղի իշխանությունները եւ զինվորականությունը: Այս այցը հնարավորություն տվեց առանձնահատուկ հարաբերություններ հաստատել Մարտակերտ շրջանի բնակիչների և հատկապես Կուսապատի, Մոխրաթաղի և Աղապեկալենչի գյուղացիների հետ, որտեղ «Հայրենիք» միությունը գումար ու ապրանք էր տրամադրում գյուղացիներին օգնելու համար:
1996-թ ին Գուրգեն Մելիքյանի հետ միասին Կուսապատում դպրոցի կառուցման վայրը այցելեց Հակոբ Բաշմակեան: Իր փաստագրած տեսանյութերը ցույց էին տալիս շինարարութեան փուլը եւ այն դժվարութիւնները, որոնց տակ շարունակվել են աշխատանքները: Դպրոցի նախագիծը սիրահոժար պատրաստված էր ճարտարապետ Վարդան Ջանգոզյանի կողմից:
1998 թ ին, «Հայրենիք» միության գործադիր մարմնի անդամների մի մեծ խումբ այցելեց Հայաստան: Այդ անդամներն էին՝ Հարի և Անժել Սարգսյան, Հակոբ և Զեփյուռ Ալիքսանյան, Հրաչ և Գոհար Տեր Ստեփանյան, Գայանե Քարյան, Երվանդ Տոնիկյան, Օսեփ Արտըչ, Բարունակ Չելիքյան և Լևոն և Շողիկ Թորոս, որոնք ՝ Կուսապատում Վարուժան Քարյան դպրոցի բացման ներկա եղան:
Լոս Անջելեսից «Հայրենիք» միության հետևյալ անդամներն ու նվիրատուները որոնք միացան գործադիր մարմնի անդամներին (Գարեգին և Հիլտա Կոնճու, Պեպո Իշխանյան, Սիմոն և Հիլտա Աճիլաճօղլու, Արսեն Կյուլեսերյան, Թորոս և Զարման Գազանչը, Եդվարդ Խաչատուրյան, Ռեյմոն Հալաճօղլու, Արի Օզոհանյան, Ասատուր և Անահիտ Չիլինկիրյան, Անի Թաշճյան) մասնակցելու այս ուղեւորության: Սարգիս Հացպանյանի առաջնորդությամբ ԱՄՆ բնակիչների այս մեծ խումբը ոչ միայն ստուգել է իրենց ներդրումներով կառուցված դպրոցը, այլև հնարավորություն է ունեցել ճաշել արցախցիների հետ և իրենց հետ բերելով հուշեր փոխանցելու նոր սերունդին: Ճանապարհների պայմանները, պատշաճ հյուրանոցների մանավանդ սանհանգույցի բացակայությունը, որոշ սննդամթերք ճարելու հարցը դժվարություններ էին ստեղծում, բայց արցախցիների ջերմությունն ու նրանց աչքերում պարզված երախտագիտության արտահայտությունները և նրանց խոսքերը, ավելին, քան չեզոքացնում էին բոլոր անհարմարությունները:
«Հայրենիք» միության անունից Լևոն Թորոսը բազմաթիվ հաջող այցեր է կատարել Մարտակերտում, Հադրութում և Արցախի այլ շրջաններում: Մեկ այցը ամբողջությամբ նվիրված էր Կուսապատի դպրոցի աշակերտների տեղափոխման համար գնված միության ավտոբուսը օգտագործելով շրջանի գյուղերի հագուստ բաշխելու գործին: Լևոն և Շողկ Թորոս՝ շատ օրեր էին անցկացնում գյուղեր գնալու եւ հագուստները բաժանելու համար: 2000-ի սկզբին և կրկին 2001-ին կատարած իր 2-րդ և 3-րդ այցերի ընթացքում Լևոնը բերեց նկարներ և տեսանյութեր, որոնք ցույց են տալիս Մարտակետում և Հադրութում ալյուրաղացների տեղադրումները: Նա նաև որոշ պաշտոնական շփումներ է ունեցել պատկան մարմինների հետ `պլանավորելու միության ապագա նախագծերը: Լևոնի այցը Հայաստանի և Արցախի մի շարք դպրոցներ և գյուղեր տեղի իշխանություններին տվեց հստակ տեղեկատվություն: Այդ ժամանակամիջոցում սկսվեց Արալեռում հիվանդանոցի մը կառուցման հիմնական ծրագիրը:
2000 թ.-ին այցելություններ կատարվեց Հակոբ Պաշմակյանի, Հակոբ Ալիքսանյանի, Կարպիս Նշանյանի, Բարունակ Չելիքյանի և Օսեփ Արդըչի կողմից: Գործնականում ալրաղացները ստուգելու և Կուսապատի դպրոցում կատարված նորոգությունների ականատես լինելու համար: նաև հսկողություն հաստատվեց Հադրութի ալրաղացում: Ուղևորությունը կատարեց իր առաքելությունը, և զեկույցը հանձնաժողովին տրամադրեց անհրաժեշտ տեղեկատվություններ:
2001-ին Հակոբ Պաշմակեանը և Նորայր Ալիքսանեանը այցելեցին Վանաձոր, որտեղ «Հայրենիք» միությունը ուղարկել էր Գուգարած թեմի Սեպուհ Արքեպիսկոպոս Չուլջյանի առաջնորդությամբ վերանորոգվող Ծիծեռնակ ամառային ճամբարի համար բոլոր կահավորանքները: Նրանք նաև այցելեցին Աբովյան քաղաք և քաղաքապետ Կարո Իսրայելյանի ներկայությամբ բաշխեցին 3000 տոլարի գումար շրջանի կարիքավոր ընտանիքներին:
2002 թ ին Հակոբ Ալիքսանեան եւ Հակոբ Բաշմակեան մեկնեցին Արալեռ (Արցախ) ուր «Հայրենիք» միության միջոցներով բնակարաններ էին կառուցվել: Շինարարությունը իրականացվել էր «Աղետյաց Երկիր» կազմակերպութեան կողմից որը ներկայացնում էր Սեւակ Արծրունին: Այցելեցին նաեւ Կուսապատի Վ. Քարյան դպրոցը՝ վկայելու շենքի պահպանումը: Հայաստանում այցելեցին Վանաձորի Ծիծեռնակ ճամբարը: Սեպուհ Սրբազանը հրաշքներ էր գործել այս հին շենքը երեխաների համար հարմարավետ կացարանների վերածելու համար: Այցելեցին Աբովյան քաղաքը ՝ հաստատելու մշակութային կենտրոնի վերակառուցումը որը «Հայրենիք» միությունն էր ֆինանսավորեր:
Քաղաքապետ Կարո Իսրայելյանը իր խոստումը հարգելով վերակառուցել էր այս մաշակութային շենքի տանիքը: Այցելեցին Մալաթիա / Սեբաստիա թաղամասի դպրոցը ուր (ըստ «Նոր Հույս» կազմակերպության պահանջի, «Հայրենիք» միությունը 2000 տոլար է նվիրաբերել դպրոցում որոշ վերանորոգումների համար: Մեղրիում «Հայրենիք» միությունը ֆինանսավորել է ծիրան չորացնելու համար կառույց: Այցելեցին նաեւ տարբեր վայրեր ՝ որոշ նախագծերի մասին տեղեկություններ վերցնելու համար:
2002 թվականից հետո «Հայրենիք» միության պատվիրակությունը այցելել է Արցախի և Հայաստանի գյուղեր, որոնք մասամբ սահմանամերձ շրջաններ են: Ամեն տարի «Հայրենիք» միության անդամներից առնվազն մի խումբ անակնկալ այցելում է ներկա նախագծերի վայրերը: Պատվիրակության գործունյա անդամներն են Լևոն Թորոս, Հակոբ Ալիքսանյան, Հակոբ Բաշմակյան, Բարունակ Չելիքյան եւ Օսեփ Արտըչ: Պատվիրակությունների կազմում են եղել նաև Երվանդ Տոնիկյան, Շուշան Վարդանյան, Հարի Սարգսյան, Սեդրաք Քիրեչ, Հայրապետ Քէոսեյան, Սիլվա Պէօրքլյան Նասր, և Վահե Կազանճյան:
«Հայրենիք» միության խումբ մը երիտասարդ անդամներ, շատ օգտակար եղան համակարգիչների ծրագրում: Նրանք մեկնեցին Հայաստան եւ տեղադրեցին 240 համակարգիչներ Հայաստանի տարբեր շրջաններում: Համակարգիչները պատրաստվել եւ առաքվել էր Լոս Անջելոսից: Այս երիտասարդներն են Սևան Ալիքսանյան, Պուրակ Չելիքյան, Կարեն Ալիքսանյան, Հրանդ Մինասյան և Էնտրյու Գաբամաճյան:
Կազմակերպության անդամների այցելությունները հաստատեցին շատ կարևոր հանգամանքներ ՝ ստուգման համար: Առաջին հերթին ստուգվում է այն անձանց նամակները որոնք պատասխանատու են եւ իրենց լավագույնը կընեն ծրագրերի ծախսերը նվազագույնով կարգավորելու հարցում: Երկրորդ նկարներ և տեսաժապավեններ է պետք աշխատանքների արդյունքը տեսնեու համար եւ երրորդ ՝ կազմակերպության անդամների կողմից ականատեսի զեկուցագիրը: Այս գործընթացը շարունակվում է, որպեսզի նվիրատուները վստահ լինեն եւ համոզվեն որ իրենց նվիրատվությունները տեղին եւ կարեվոր ծրագրերի վրա է ծախսվում:
ԵՐՐՈՐԴ ՏԱՍՆԱՄՅԱԿԻՆ
«Հայրենիք» միությունը շարունակում է իր նպատակասլաց եւ եռանդուն գործունէությունը իր լուման ներդնելով հանուն Հայաստանի բարգավաճմանը: «Հայրենիք» միության 27 տարիների ընթացքում շնորհիվ իր թափանցիկ գործունէության մեծ վստահություն եւ աջակցություն է ձեռք բերել իր հովանավորների, աջակիցների եւ համայնքի մէջ:
Ներկա տնտեսական և քաղաքական կլիման ցույց է տալիս որ Հայաստանի և Արցախի զարգացումը բարելավվում է, և ժողովուրդը դառնում է ավելի ինքնավստահ, աճում են սպասելիքները և կարիքները: Մենք պետք է բազմապատկենք մեր ջանքերը ՝ վերակառուցելու բազմաթիվ դպրոցներ, հիվանդանոցներ, մշակութային կենտրոններ, անօթևանների համար նախատեսված ապաստարաններ և օգնել ֆինանսավորելու ենթակառուցվածքների հիմնական տարրերը, ինչպես նաեւ ջրի մատակարարումը:
Ծայրամասային շրջաններում եւ սահմանամերձ գյուղերում դպրոցների և հիվանդանոցների մեծամասնությունը վերանորգումի կարիք ունի: Հաստատությունների տանիքները և սանհանգույցները գտնվում են անմխիթար վիճակում: Դժբախտաբար, այժմ կառավարությունը հնարավորություն չունի ֆինանսավորելու այս նախագծերը:
«Հայրենիք» միությունը պետք է հետեւականորեն շարունակէ իր գործունէությունը օգնելու կառուցել ուժեղ եւ ինքնաբավ Հայաստան: Այս տեսլականը իրագործելու համար պետք է պլանավորել եւ ֆինանսավորել մեր ապագա ծրագրերը մասնակցելու մեր Հայրենիքի բարգավաճման գործին:
Բայց նախ… Պետք է հավատանք